Środowiskowe domy samopomocy, zwane inaczej ośrodkami wsparcia, służą budowaniu sieci oparcia społecznego i przygotowują do życia w społeczeństwie oraz funkcjonowania w środowisku. Są przeznaczone dla osób przewlekle psychicznie chorych i niepełnosprawnych intelektualnie. To placówki okresowego dziennego lub całodobowego pobytu, w którym osoby z zaburzeniami psychicznymi mogą otrzymać częściową opiekę i pomoc w zaspokajaniu niezbędnych potrzeb życiowych oraz posiłek.

Zasady kierowania do ośrodków wsparcia

Wniosek o skierowanie do ŚDS składa się do ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o skierowanie.

Osoba zainteresowana do wniosku musi dołączyć następujące dokumenty:

• zaświadczenie lekarskie, wydane przez lekarza psychiatrę lub lekarza neurologa o występujących zaburzeniach psychicznych
• zaświadczenie lekarza rodzinnego o stanie zdrowia i o braku przeciwwskazań do uczestnictwa w zajęciach wraz z informacją w zakresie lokomocji osób niepełnosprawnych fizycznie
• orzeczenie  o stopniu niepełnosprawności jeśli osoba takie posiada.

Pierwszą decyzję kierującą wydaje się na czas określony nie dłuższy niż 3 miesiące, natomiast następne decyzje wydawane są na czas określony, po wcześniejszym uzgodnieniu z kierownikiem domu, niezbędny do realizacji indywidualnego planu postępowania wspierająco-aktywizującego

Uczestnicy ŚDS podczas zajęć mogą korzystać z usług terapeutycznych, opiekuńczych, jak również mają zapewnione wyżywienie.